Refleksja o świecie zmarłych 24

Refleksja o świecie zmarłych 24

Tysiącami świateł zabłysły cmentarze,
Groby naszych bliskich błyszczą jak ołtarze,

Dziś mogiły zdobią srebrne chryzantemy,
Dla tych, którzy zeszli, modlitwę niesiemy.

Jeden ma tu ojca, a drugi ma macierz,
Dzięki nim żyjemy, zmówmy za nich pacierz,

Wszak symbolem życia są świecy płomienie,
Cóż Wam dać możemy, jak tylko westchnienie...

My także staniemy na progu przed Panem,
Który zsyła pokój na wiek wieków, amen.

Kiedy przyłączymy do bożego stadka,
Na spotkanie wyjdzie Litościwa Matka,

Droga Nasza Matka wyjdzie na spotkanie,
Skończą się cierpienia i ziemskie płakanie.

Bo gdy śmierć przychodzi, nieważne są lata,
Tylko aby godnie odejść z tego świata,

Chociaż śmierć zostawia rodzinie zmartwienie,
To temu, co odszedł, daje ukojenie...