Kuźnia mojego życia

Stojąc w rzadkim lesie
Gdzie rośnie tylko wrzos
A w tej grobowej ciszy
Słychać jest lasu głos

Te jodły i te sosny
Wysokie tak jak wieża
Co były domem i schronieniem
Dla ptaka i dla zwierza

Dziś są pachnące i zielone
Tak jak posągi wyglądają
Spokojnie rosły poprzez wieki
Na wyrok śmierci dziś czekają

Sosna żywiczne leje łzy
Bo przyszedł z piłą człowiek
Pomyśl ile lat rosłam
Więc zdejmij klapy z powiek

Dziś piły warczą żywo
Padł stuletni dąb
Z płaczem patrzą na to żniwo
A to jest zwykły zrąb

Gdy byłem dzieckiem to był las
Lecz dokąd można brać
Dzisiaj jest pustka w naszym lesie
Że możesz w piłkę grać

Mój pradziad sadził drzewka
Upłynął długi czas
Gdy sosny znów zapachną
Wśród żywych nie będzie nas

Kiedy znów wrócą ptaki
I dzik zaostrzy kły
Kiedy wyrosną świerki
Z porannej wyjdą mgły

Jest moja dobra rada
Łatwo jest niszczyć i marnować
O wiele ,wiele trudniej
Na nowo odbudować

Messalina

We wsi Łapczyca
Mieszkała Lucyna
Miała męża luja
I małego syna

Do seksu stworzona
Jest piękna Lucyna
Używa swej pipy
Tak jak Messalina

Daje zadka wszystkim
Kto tylko ma ptaka
Obsłuży bogacza
Nawet i żebraka

Nie przebiera w środkach
Bo to babka klasa
Jak nie ma kutasa
Może być kiełbasa

Używa ogórka
Albo nawet rurkę
Aby zaspokoić
Nie odbytą dziurkę

Jest to babka ładna
Chociaż dosyć niska
Ale dupa u niej
Jest tak jak walizka

http://www.strykowski.net/akty2009/Ladna_kobieta_-_akt_5332.jpg

Na ZUS i na KRUS
To pewne wydatki
A i do jedzenia
Masz kupić do siatki

Woda ciepła ,zimna
Płacimy na raz
Następny wydatek
To prąd i gaz

Nawozy, usługi
I na zimę opał
I ludziom zapłacić
Boś ziemniaki kopał


Opony są zdarte
Lub końskie podkowy
No i weterynarz
Musi być u krowy

Zapłacić drogowe
I dokupić słomy
A to telewizor
Jeszcze nie płacony


Odejdzie kominiarz
Podatek gruntowy
I znowu wydatek
Zapłodnienie krowy


Oponę masz łysą
Władza mandat daje
I już pan komornik
W twoim domu staje

Rolnik w gospodarstwie
Wydatków ma sto dwa
A po obliczeniu
H.ja z tego ma


Na normalne życie
Pieniędzy nie styka
Bo wszystkiemu winna
Rządu polityka

Bo gdy głupio rządzi rząd
Dobra rado poszła won
Niech nie robi smrodu
Nie gnębi narodu

Stanisław Stojewski - Jurand

Urodził się 6 grudnia 1947 roku w Minodze

Żona Stanisława

Córki: Beata zamężna za Waldemarem Jurkowskim,

Małgorzata zamężna za Januszem Wyjadłowskim Dzieci Małgorzaty: Justyna, Piotr, Paweł, Hubert,

Wojciech Joanna zamężna za Jarosławem Rudzińskim Dzieci Joanny: Klaudia, Gabriela, Krzysztof

Agnieszka zamężna za Edwardem Lewandowskim Dzieci Agnieszki: Katarzyna i Kamila

Syn: Karol - żona Marzena Wiszniewska Dziecko : Oliwia

Stanisław „Jurand” Stojewski zamieszkały w Minodze nr 88, 32-043 Skała. Prowadzi warsztat kowalski specjalizujący się w płatnerstwie i wykonywaniu replik starego uzbrojenia rycerskiego - mieczy, szabel, tarcz, szyszaków, kusz itp. a także oferujący szeroki zakres usług kowalskich.

15 marca 2007 r zmarł Jurand z Minogi, który pozostawił sporo wierszy i stopniowo będę je umieszczał, rodzina wyraziła zgodę- jego przyjaciel lesada.Prawa autorskie posiada wyżej wymieniona rodzina mieszkająca pod podanym wyżej adresem